सूर्य हा संस्कृत शब्द आहे, आणि त्यातले र्य हे जोडाक्षर आहे. संस्कृत शब्दातले जोडाक्षर उच्चारताना जोडाक्षराआधी एखादे अक्षर असेल, तर त्या अक्षरावर जोर(=आघात) येतो. त्यामुळे सूर्यचा उच्चार सूर्‌र्‌य असा काहीसा होतो. सुऱ्याला हा मराठी शब्द, तो उच्चारताना 'सु'वर जोर येत नाही. <br />सुऱ्याला, ऱ्हास&nbsp;असले शब्द टंकित करताना कॅपिटल आर वापरावा. <br />संस्कृत शब्दातले रफारापूर्वीचे अक्षर&nbsp;दीर्घ असते. अपवाद : निर्, दुर्, आणि&nbsp;उर्‌ने सुरू होणारे निर्माण, दुर्योधन, उर्वशीसारखे&nbsp; शब्द.&nbsp;(ऊर्मिला, ऊर्जा, दूर्वा यांतले उकार दीर्घ आहेत.)&nbsp; <br />संस्कृतमध्ये नसलेली पण मराठीत असलेली काही जोडाक्षरे : ऱ्य, ऱ्ह, म्ह, ल्ह, आणि ल्य, ळ्य, व्य, ड्य वगैरे यची जोडाक्षरे. ही अक्षरे असलेले शब्द उच्चारताना आधीच्या अक्षरावर जोर येत नाही.<br />उदाo कोल्हापूर, कोल्ल्हापूर नाही;&nbsp; तुम्हाला, तुम्म्हाला नाही. तसेच केल्याने, व्याह्याने, मुळ्या, जोड्याने वगैरे.