एका क्रियापदाची होणारी सर्व कविधावि (कर्मणी विध्यर्थ धातुसाधित विशेषण) रूपे एकाच अर्थाची असावीत असे वाटत नाही. त्यांच्या अर्थात किंचित वेगवेगळ्या छटा आहेत.

उदा.

कृ - कृत्य, कर्तव्य, करणीय ह्या तीन रूपांत

कृत्य = जे करता यावे (अशा उद्देशाने बनवले आहे असे काहीसे)

कर्तव्य = जे केले जावे (असे आपले कर्तव्य आहे असे! )

करणीय = जे (विशेष करून)करून पाहिले जावे (शिफारस केल्याप्रमाणे)

असे फरक आहेत असे वाटते.

त्यामुळे संग्रह ह्या शब्दाच्या बाबतीत

संग्राह्य, संग्रहव्य, संग्रहणीय अशी रूपे व्ह्यायला हवीत आणि त्यांचे अर्थ वरीलप्रमाणे असायला हवेत.

आता मुद्दाम संग्रह केला जावा अशी शिफारस करायची तर संग्रहणीय असे म्हणायला लागले असते; पण संग्रहणी ह्या विकारामुळे तो शब्द वापरायला नकोसा वाटत असावा. त्यामुळे संग्राह्य हा शब्द प्रचारात राहिला असावा, असे वाटते.

(चू. भू. द्या. घ्या. माझे संस्कृतचे ज्ञान अगदी मर्यादित आहे आणि जे आहे/होते त्याचाही पुष्कळ विसर पडलेला आहे. शिवाय हे लिहीत असताना कोठलेही संदर्भग्रंथ हाताशी नाहीत. त्यामुळे वरील तर्क हा पुष्कळसा कल्पनाविलासावरच आधारित आहे. )