लेख अतिशय आवडला. समुद्रमंथनाला वेगळ्या दृष्टिकोनातून दिलेला आणि योग्य शब्दांत विशद केलेला अर्थ आवडला.
हरिभक्तांचा प्रतिसादही, त्यातली आंशिक बोलीभाषा वगळता रुचला.
मात्र, दोन शब्द खटकले. सात्विकतेचा(x) आणि अनावृत्त(x). जिथे त्त पाहिजे तिथे त आणि याउलट. शुद्ध शब्द : सात्त्विकतेचा आणि अनावृत. (अनावृत्त म्हणजे ज्याची आवृत्ती निघाली नाही असा!).
शेवटच्या वाक्यातली एक हीही गाळायला हरकत नव्हती.
आणि, होत नसते ऐवजी होते नसते पडले आहे.