शॉर्टकट मारणे ही वाईट सवय. केवळ 'इंग्रजी शब्दाला मराठी प्रतिशब्द' असा विचार करून आपली भावना कशी काय व्यक्त होवू शकेल? मग अखेरीस म्हटले जाईलच कि इंग्रजीच वापरूया!<br /><br />इंग्रजीमधून जसा विचार केला जातो, तसा विचार मराठीत करून तो आधी समजून घ्यावा लागेल, मग त्या नव्या संकल्पनांमधून वेगळे शब्द उत्पन्न होतील. <br /><br />दिलेल्या उदाहरणांमध्ये 'पझेसिव' हा शब्द एक 'डिगरी' (आता ह्या इंग्रजी 'डिगरीला' मराठीत प्रतिशब्द काय? कारण इथेच वैचारीकतेचे स्तर उलगडतात.) व्यक्त करीत आहे. हि डिगरी कशाची आहे? तर अनुक्रमे - आपुलकीची, आसक्तीची, मालकीची. तुम्हाला डिगरीला प्रतिशब्द हवाय नां?, पण मग विचारताना मात्र तुम्ही म्हणताय,&nbsp; मला वरील तीन शब्दांसाठी प्रतिशब्द हवेत.<br />&nbsp;<br />'कंबरेत वाकत, विहीरीतून हाताने रशी ओढत पाणी काढणे.' ही वैचारीकतेची प्राथमिक अवस्था. <br />'विहीरीतून 'रहाटेच्या' मदतीने रशी ओढत पाणी काढणे.' ही वैचारीकतेची प्रगत अवस्था. <br /><br />मराठी ही इंग्रजीपेक्शा वैचारीकतेच्या खालच्या अवस्थेत आहे. आधी त्या अवस्थेतून आपल्याला प्रगतावस्थेत जायला हवे. मग नव-नवे शब्द आपसुखच सुचतील.&nbsp;