घ्याः
वाटाणा, फुटाणा, शेंगदाणा
उडत चालले टणाटणा
वाटेत भेटला चिमुकला तिळकण
हसायला लागले तिघेही जण
'तिळा, तिळा कसली रे गडबड?'
'सांगायला वेळ नाही, थांबायला वेळ नाही,
काम आहे मोठं, मला नाही सवड!'
तीळ शिरला आत
थेट स्वयंपाकघरात
ताईच्या हातात छोटीशी परात
हलवा करायला तीळ नाही घरात
ताई बसली रुसून, तीळ म्हणतो हसून
घाल मला पाकात, हलवा कर झोकात
ताईने तीळ टाकला परातीत,
चमच्याने थेंब, थेंब पाक ओतीत
इकडून तिकडे बसली हलवीत
शेगडी पेटली रसरसून, वाटाणा फुटाणा गेले घाबरून
पण तीळ पहा कसा! हाय नाही, हुई नाही, हसे फसाफसा
अरेच्चा! पण तीळ कुठे गेला?
काटेरी पांढरा हलवा कुठून आला?
वाटाण्या, फुटाण्या पाहिलीत गंमत
कणभर तिळाची मणभर करामत
एवढासासा मी म्हणून हसलात काय मला?
पण हसवीन मी तर सर्व जगाला
-------------------------
हे मी माझ्या आठवणीतून लिहिलेले आहे. एखाददुसरी ओळ राहिली असण्याची शक्यता आहे. तरी क्षमस्व.