‘स्त्री विरूद्ध पुरूष झालाय’, आणि तो अनंत आहे म्हणून थांबतो.

मुद्दा असा होता:

.... त्यामुळे स्कर्टची लांबी किती असावी याविषयी शाळेच्या व्यवस्थापनाने दिलेल्या सूचनेप्रमाणे पालकांनी आपल्या मुलींचे स्कर्ट शिवले तरी शाळेत जाईपर्यंत त्या कमरेपाशी ते वर खोचून त्यांची लांबी अतिशय कमी करतात.

आता असं केल्यावर, स्वाभाविकपणे :

आणि त्यामुळे त्यांच्याबरोबरीच्या मुलांचे चित्त विचलित होतेच पण शिक्षकांनाही शिकवण्यावर लक्ष केंद्रित करणे कठीण जाते.

याचा अर्थ सर्व मुली उत्तेजक पेहेराव करतात असा होत नाही पण ज्या करतात त्यांचा हेतूच इतरांच (विशेषत: पुरूषांचं) लक्ष वेधणं असतं  . त्या 'सतत नव्याची ओढ', 'चला आपण थोडा बदल करू' इतक्या शुद्ध हेतूनी स्कर्ट कमरेपाशी खोचून त्याची लांबी कमी करतात असं समजायच ? क्या बात है! 

आता या परिस्थितीत :

>... कारण पुरुषांनी कसाही आणि कोणताही पेहेराव केला तरी स्त्रिया उत्तेजित अथवा विचलित होण्याची सुतराम शक्यता नाही

= इथे पुरूषांच्या पेहेरावाचा प्रश्न नव्हताच आणि स्त्रिया कशा आणि केव्हा उत्तेजित होतात हा तर त्याहून नव्हता. 

>जाता जाता : आणि पुरुषांनीही सारखे सारखे, जरा काय झाले की विचलित आणि उत्तेजित होण्याची आपली सवय सोडून द्यावी. कसे?

= म्हणजे स्त्री शृंगार करणार, उत्तेजक पेहेराव करणार, लक्ष वेधून घेण्याची हरेक अदा करणार आणि सर्व कशासाठी तर फक्त बदल म्हणून! याला म्हणतात युक्तीवाद!

संजय