खूप घेतले मिळते जुळते ललकारावे अता जरासे
जीवना न मी तुझा मांडलिक ध्यान असावे अता जरासे

किती डंख अन् किती वेदना! सोसत जगलो, मनी वाटते
अस्तिनीतल्या सापावरती फुत्कारावे अता जरासे

तपास माझ्या भंग कराया जशी मेनका आली दारी
विचार केला पुरे तपस्या झंकारावे अता जरासे

वळून मागे बघता कळले पदरी आहे पुण्य अल्पसे
किती पाप हे! भोग भोगुनी निस्तारावे अता जरासे

परीघ छोटा कधी नसावा वाढ खुंटते व्यास, त्रिजेची
यत्न करूनी क्षितिजालाही विस्तारावे अता जरासे