>दुरुस्ती सुचवणे ठीक, पण त्यावर वाद घालीत बसण्यासाठी हा काही भाषेचा क्लास नाही.

= मी जे लिहीतो ते मी झालोयं त्यामुळे माझ्या लेखांना शिर्षक सुचवणं म्हणजे मला माझं नांव सांगण्यासारखं आहे.

मी या लेखाला (त्यातल्या हालणं, व्यक्त होणं आणि मौन या ट्रायोवर त्या छटा व्यक्त करणारी) अजून अकरा नांव देऊ शकतो : असंग, नि:संग, अभंग, निरंजन, अकाल, अजर, अक्षय, अचल, अकर्ता, अव्यक्त आणि शून्य!

आणि त्या प्रत्येक नांवाभोवती पुन्हा अभिव्यक्तीची नवी परिमाणं मांडू शकतो.

पण तुम्ही म्हणता ते योग्य आहे हा काही भाषेचा क्लास नाही, तर असो.

>दिवस / रात्र हा पृथ्वीच्या फिरण्यामुळे होणारा भास आहे हे खरे, पण फळ पिकते त्यासाठी काही कालावधी लागतो, तो काळ नाही का? तो कसा मोजणार? तो खरा नाही का?

= प्रथम सत्य आणि वस्तुस्थिती (ज्याला लोक सत्य समजतात) यातला फरक लक्षात घेण्यासारखा आहे कारण सर्व गल्लत इथेच  आहे.

प्रत्येक प्रकटीकरण आणि प्रक्रिया वस्तुस्थिती (फॅक्ट) आहे पण ज्यात सर्व प्रकटीकरण होतंय आणि प्रक्रिया घडतायंत त्या सार्वभौम निराकाराला सत्य (ऍबसल्यूट) म्हटलंय.  

हा निराकार अनिर्मित आहे, सर्व प्रकटीकरणात आणि प्रक्रियात अनाबाधीत आहे, अस्पर्शित आहे. हा निराकार कालात प्रकट झालेला नाही, काल त्याच्यात प्रकट होतोयं.

काल हा भास आहे आणि त्यामुळे कालत जे प्रकट आणि लय होतं त्यापेक्षा आपण वेगळे आहोत कारण आपण निराकार आहोत हा आध्यात्मिक उलगडा आहे. ज्याला हा उलगडा होतो त्याला हे लक्षात येतं की शरीर कालात प्रकट झालंय त्यामुळे वय शरीराला आहे आपल्याला नाही.

आता प्रकट जगात सर्व कालबद्ध आहे त्यामुळे ‘तुमचं वय काय’? याचं उत्तर  ‘मी अकाल आहे’ असं देता येणार नाही, मी अकाल आहे हा माझा बोध आहे.

सर्व प्रक्रिया मोजण्यासाठी एक समान आणि सातत्य असलेलं परिमाण म्हणून (भासमान असलेल्या) कालाचा उपयोग आहे पण आपण अकाल आहोत, सर्व प्रक्रियांचे साक्षी आहोत.

संजय