अनेक स्मृती जाग्या झाल्या. विरार म्हटले की कामताच्या हॉटेलमधले भुजिंग आठवते. शाकाहारी असलो तरी खाऊन पाहिले. (भांगेचा प्रयोग मात्र कधी करावासा वाटला नाही.) मांसाचा विशिष्ट स्वाद सोडला तर एकदम झकास होते.
इस्लाम जिमखान्यावरची शाळेची हॅरिस शील्डची क्रिकेट मॅच संपल्यावर भटकतांना मलबार हिलच्या पायथ्याशी असलेल्या बाबुलनाथ मंदिरापाशीच्या दूधवाल्याकडे एकदा मी काही लोक हिरवे दूध पितांना पाहिले होते. Fe ++ ची प्रेसिपिटेट येते त्या 'डर्टी ग्रीन' रंगाचे. तेव्हा गंमत वाटली होती. ते काय आहे असे विचारल्यावर मोठ्या मुलांनी माझी सॉलिड टिंगल केली होती. अनाकर्षक रंगामुळे असेल पण नंतरही कधी प्यावेसे वाटले नाही.