मिलिंद,
सुरेख गझल!
जीव माझा घेउनीही का उपाशी सावल्या..
बहोत खूब!
काय तृप्तीच्या बढाया मारता माझ्यापुढे
पोटभरल्या माणसांच्याही अधाशी सावल्या
वाहवा! अतिशय मार्मिक आहे.