सर्वोच्च न्यायालयात काय झाले हे मला माहीत नाही कारण कायदा हा माझा विषय नाही.

कायद्याचे अज्ञान ही कायदा न पाळण्याची सबब होऊ शकत नाही. असे काहीसे कायदा म्हणतो. (ऐकीव माहिती!) पण पुन्हा हे कायदाच म्हणत असल्याने सदर इसमाला (किती छान शब्द ना! याने सामान्यीकरण सुलभ होते.) हे माहित नसणे शक्य आहे. (यातून कसे बाहेर पडायचे? ऍरिस्टॉटल किंवा तत्सम प्रभ्रुतींना विचारलं पाहिजे!)

ज्युरिस्पुडन्स की काय अशी एक कायद्यात संज्ञा आहे. ज्यान्वये सर्वोच्या न्यायालयाने केलेले कायद्यांचे अर्थ हे खुद्द कायदे बनतात. यातील संबंधित निर्णय बाकी न्यायालयात दाखले म्हणून सहज मानले जातात म्हणे. (ही आपली सर्वोच्या न्यायालयाची महती गायची म्हणून हो! नाहीतर याचा इथे काय संबंध म्हणाल!) अश्या या सर्वोच्य न्यायालयाच्या निर्णयाची दखल (काय दिला असेल एखादा निर्णय अज्ञानाने, हाय काय नि न्हाय काय!) न घेता आपल्याला वाद चालूच ठेवायचा असेल, तर सावधगिरीचा उपाय (न जाणो मनोगतावर बहुमताने ताजमहाल तेजोमहालयच होता हे ठरेल!) म्हणून एक जनहित याचिका दाखल करून ठेवावी की काय? निदान ताजमहाल... चुकलो, तेजोमहालयाच्या प्रवेशद्वारावर (अरे जे प्रवेशद्वार आहे, ते ही मुसलमानी आहे काय?) याचिकाकर्ता म्हणून नाव झळकण्याच्या संधी गमावली याची खंत वाटणार नाही. 

(तुम्हालाच करायची असेल तर करा! असा प्रतिसाद मिळाला नाही म्हणजे मिळवली!)

माहितीचा अधिकार की काय असा एक नवीन कायदा ही आला आहे असे म्हणतात. याचा वापर, ज्यांना आत काय आहे? खाली काय आहे? याचा शोध घ्यायचा आहे अशा जिज्ञासूंनी करावा. सर्वोच्या न्यायालयाच्या निर्णयाच्या प्रती मागवता येत असाव्यात असेही ऐकून आहे, त्याही जिज्ञासूंनी चाळाव्यात. (पण यात कागदपत्रं फार असतात म्हणे, म्हणजे ओककाकांच्या पुराव्याहून मोठा केवळ निकालच असणं अशक्य नाही!)

केवळ चर्चाच करायची असेल तर मात्र चालूद्या... 'तो' भाग न घेताच (की घेतल्यामूळे?) वाचेल. (आजकाल मनोगतावर विनोदी लिखाण मनोगतावर दिसत नाही. अशीही एक खंत होती..)

(बाकी त्याला कायद्याची माहिती आहे असे नाही. तो कायद्याला घाबरतो इतकेच.)

थोडक्यात एखादी 'डौलदार' संघटना उभारून ही याचिका, तो त्या माहितीच्या अधिकाराचा वापर, तो निर्णय की काय तो मिळवणं शक्य होतंय का पाहणं ह्या करता येण्यासारख्या गोष्टी आहेत.

टीप १ - मराठी माणूस विनोदाशिवाय जगू शकत नाही, असं म्हणतात. (कुणी म्हटलंय?) त्यामुळे या प्रतिसादाचा टुमदार वा इतर चळवळीशी संबंध आहे असं समजू नये. फारतर त्याला (मराठी माणसाला नव्हे!) विनोद करता येत नाही म्हणा! काय?

टीप २- शैली विनोदी असली, तर सारेच मुद्दे दुर्लक्ष करण्याजोगे असतात असे नाही.

शक्य असेल तितके हलके घ्यावे. (नाहीतर भारी पडेल.. हा हा हा..) (हाही विनोद!)