अनेक प्रशिक्षण कार्यक्रमात ही कथा आवर्जून सांगतात व २,३,४ हे भागही सांगतात. टारगट पण हुशार लोक याचे अनेक भाग सांगून व्याख्यात्याला गार करतात.

उदाहरण १ - ससा खूप वेगात पळत गेल्याने लवकरच खूप पुढे निघून जातो आणि मागून कासव हळूहळू चालत येत असतं. आपण खूप पुढे आहोत या विचाराने ससा थोडीशी विश्रांती घ्यायची ठरवतो आणि एका छान सावली देणाऱ्या झाडाखाली बसतो. कधी डोळा लागला हे त्याला कळत नाही.

आता कासव जवळ येते

आणखी जवळ येते

एकदम जवळ येते

आता ते पुढे जाणार...................................

इतक्यात झाडावरची मैना जोरात ओरडते, ससा जागा होतो आणि झटकन मार्गावर येतो व सहजपणे शर्यत जिंकतो.

तात्पर्यः बाह्यनिर्मिती/ बाह्यसेवेचे युग आहे, उगाच सगळी कामे मीच करीन असा अट्टाहास न धरता 'सेवा केंद्राची' मदत घ्या!

उदाहरण २ - आता शेवटची शर्यत वेळ आणि एकेकट्या त्यांच्यासाठी प्रतिकूल असलेल्या परिस्थितीविरुद्ध जिंकायची असं ते दोघं ठरवतात आणि खेळायला सिद्ध होतात.

यावेळेस ससा कासवाला पाठीवर घेऊन नदीपर्यंत पळतो आणि मग पुढे कासव सशाला पाठीवर घेऊन नदी पोहून पार करते, नदीचा काठ दिसताच ससा टुणकन उडी मारुन काठावर जातो आणि शर्यत आपण जिंकल्याचे जाहीर करतो!

तात्पर्यः स्पर्धा ही स्पर्धा असते, कुणी मदत करेल तर विश्वास ठेवू नका, विजय दृष्टिपथात येताच परिस्थीती ज्याच्या फायद्याची तो दुसऱ्याला डावलून आपले काम साधतो. प्रतिस्पर्ध्यावर कधीही विश्वास ठेवू नका, तो जेव्हा सहकार्याची भाषा करतो तेव्हा त्याला काही काळापुरती स्पर्धा टाळायची असते, मात्र त्याने स्पर्धा सोडलेली नसते.