सूर्य राहूशी मिळाला वाव्वा..
जन्म घेती आजही ती देवकीची सात पोरं
तीच आहे कंससत्ता, तीच आहे बंदिशाला
वा!
प्राशिले तू नीळकंठा एकदा केवळ हलाहल
रोजचे मंथन अम्हाला, वासुकीचा रोज प्याला
वाव्वा!
शब्दांचे गुल निरर्थक घासणे, ही कल्पना फार आवडली.
अश्याच छान, वेगवेगळ्या कल्पना आहेत गझलेत. संगराला मृगयेचा वास येणे वगैरे.
सुंदर.