व्याकुळलेलं हिरवं रान
एकेक फांदी, एकेक पान
फुलाला फुटले दोन कान
सगळे म्हणती छान छान !

हिरवं पान, गवताच रान,
राघू देई, गावून तान,
मैना हरपून जाई भान,
आमचे रान फारच छान !

विखरून जाता तुझे खण,
थबकुन जाशी दोन क्षण.
डोक्यावर बसले कित्येक घण,
मला तू फक्त 'हो' म्हण !

हो म्हन बये हो म्हन माह्यी कविता लई झक्क झाली आस म्हन.