वा वा! एकदम जिव्हाळ्याच्या विषयाला हात घातलात. मी याआधी हवी आहेतः मनोगतींकडून भूते मधे भूतकथांसाठी आवाहन केले होते ते आठवले.
मला आठवलेले रामसेपटातील काही मुद्देः
१. स्त्री भूतांचे डोळे हिरवे/पांढरे/घाबरवणारे असले तरी ती बहुधा यश चोप्रा पटातल्या नायिकेसारखे किंवा रिन/सर्फ/ससा/एरिअल च्या जाहीरातीतल्यासारखे पांढरेशुभ्र पारदर्शक आणि एस.इ.एक्स.वाय. दिसणारी असतात.
२. कथानकात ओढूनताणून किरीस्ताव पात्रे/खून करणारी पात्रे दाखवलेली असतात, कारण भूताने कब्रस्तानातून/गाडलेल्या जागेतून उठणे हा कथानकाचा प्राणवायू असतो. (हिंदू दहन केलेले भूत परत आलेले दाखवल्यास तितकेसे 'ग्लॅमर' येत नसावे.)
३. कथानकात एक मांत्रिक अत्यावश्यक असतो आणि शेवटी तो भूताचा नायनाट करुन स्वतःही मरतो.
४. कथानकात बऱ्याचदा एक मोठा सहलीला निघालेला घोळका गाडी बंद पडल्याने त्या झपाटलेल्या बंगल्यात गेलेला दाखवलेला असतो.
५. भूताने घाबरलेल्या नायिकेला शांत करण्याच्या निमीत्ताने काही गरम प्रसंग रंगवलेले असतात.
६. भूत नायिकेला घाबरवायला येणार असेल तर शक्यतो अपॉइंटमेंट घेऊन ती रात्री आंघोळीचे कपडे घालून (म्हणजे काढून) जात असतान किंवा टबमधे डुंबत असतानाच येते.
७. भूताला मेल्यावर कुठेही उडत जायचे लायसेन्स असले तरी ते ईमानदारीत तरण्याबांड नायकाला(म्हणजे हेमंत बिर्जे किंवा विजय अरोराला) रात्री पांढऱ्या कपड्यात उभे राहून लिफ्ट मागते व त्याला कब्रस्तानापर्यंत वाट वाकडी करायला लावते.