मी कधीतरी वाचल्याचं आठवतं की पुणेकर व्हायला कशाचा तरी (अगदी कशाचाही !) ज्वाज्यल्य अभिमान असावा लागतो.

आणि पुण्यात 'अशा ज्यांचा' अभिमान वाटावा आणि ज्यामुळे 'पुणे' महाराष्ट्राचा अभिमान वाटावे अश्या अनेक गोष्टी आहेत. त्यांचे कौतुक केल्यास चांगलेच आहे. मी आणि असे अनेक मराठी - अमराठी  आहेत जे  या पुण्यात येतात. आधीचं वाचलेलं पुणं अनुभवायला.

पुणे म्हणजे अभ्यास, व्यासंग, संस्कृती, चळवळ, जागृती, जागतिक दर्जा, अत्याधुनिक तंत्रज्ञान, आणि आताचं आकर्षण म्हणजे सर्वात जास्त शक्यतांचं शहर.

मात्र माझ्या पुण्याच्या - विशेषतः पुण्यातील पेठांतील वास्तव्यात काही गोष्टी खटकल्यासुद्धा ! जसं पुण्याच्या गुणांचा अभिमान आहे तसंच या वैगुण्याबद्दल खंत सुद्धा आहे. आपलं आहे म्हणून चूक असलं तरी त्याचा अभिमान बाळगावा हे काही मान्य होत नाही.

पुण्यातील पेठांत (सदाशिव आणि शुक्रवार) मी सतत असतो आणि रोज असे अनुभव घेत असतो. चांगलं वाटलं त्याचा गौरव आणि चुकीचे वाटल्यास त्याचा निषेध करतोच. कुणी भांडेल(च) याची भिती नाही.

असो. विषयांतर खूप झालं. मराठी(मी मराठी) आक्रमक होते आहे हे पाहून आनंद वाटला.

नीलकांत.