कोणताही अभिमान नसणारी व्यक्ती मिळणे अशक्यप्राय आहे. त्यामुळे "मला देशाचा अभिमान नाही, धर्माचा अभिमान नाही, मातृभाषेचा अभिमान नाही" असे म्हणणाऱ्या व्यक्तींना स्वतःचा/बुद्धीचा/रूपाचा/कुटुंबाचा कश्या ना कश्याचा तरी अभिमान असतोच. अश्या 'व्यक्तिगत' अभिमानापुढे देश, धर्म, भाषा हे 'परके' वाटू लागतात. "मला काय फरक पडतो?" आणि "मला काय करायचेय?" ह्या प्रवृत्ती अश्या विचारांना कारणीभूत आहेत असे वाटते.

अभिमान असण्यात काही गैर नाही पण हा अभिमान डोळस हवा. आपल्याला अभिमान असलेल्या गोष्टींमधील दोष मोकळ्या मनाने स्वीकारण्याची तयारी हवी. शिवाय आपल्याला अभिमान आहे तीच गोष्ट जगात सर्वश्रेष्ठ आहे वगैरे हटवादी प्रवृत्ती नसावी.

अभिमान हा प्रेमातून निर्माण होतो त्यामुळे प्रेम संपले की अभिमान संपायला वेळ लागणार नाही. बाकी एकलव्यरावांशी सहमत.

मला माझा देश, भाषा आणि धर्म यांचा अभिमान आहे. (अभिमान असणाऱ्या गोष्टी प्राधान्यक्रमाने दिलेल्या आहेत.)