पतंगाची प्रीत घे साक्षीला

अन्

झोकुन दे संवेदना

खाक होण्यासाठी...........

उरलाच तर एक

हुंदका

ठेव मागे,उडणाऱ्या राखेसंगे

श्वासाच्या सोबतीला..........

जगण्याची खुण म्हणुन....................!!!!!!!!

 खल्लास !शब्दच उरले नाहीत ! अप्रतिम..... अतिशय संवेदनशील ! लेखणीला दुधारी तलवार का म्हणतात ते आज कळले. आईशप्पथ सांगतो शीले, खरच यु आर सिंपली ग्रेट !  कुठून मिळवलीस गं ही भावनांना शब्दांची धार देण्याची कला ? तुझ्यातल्या या प्रतिभेला लाख लाख सलाम !