कविता आवडली.
वाकुनी आभाळ होते थांबलेले
अन धरेच्या पापणीशी पूर ओले
पाहुनी प्रीतीत विरह सोसताना
पाणियाचे थेंब काही पूल झाले
अप्रतिम!