तिमिर हे माझ्या एका मित्राचे नाव आहे. असे अंधःकारमय नाव का ठेवले गेले हा एक अनुत्तरित प्रश्न आहे. लोकसत्तेत एका लेखात एका बाईने आपल्या मुलीचे नाव निलिशा ठेवले त्याची दोन कारणे दिली होती - १. फॅशनेबल वाटते. २. शालिनीच्या उलटे.

गुजराती उच्चारात सैलेस, रसेस, जिग्नेस याप्रमाणेच शैलबालेचे सैलबाला होऊन अर्थाचा अनर्थ होतो. माझ्या एका ओरिसातील मित्राने पंजाबी हरमनला 'हॉर्मोन' ही हाक मारुन खजील केले होते. असो, नावांचा उच्चार हा तर स्वतंत्र लेखाचा विषय आहे.

परंतु, नाव ठेवण्यामागे शब्दशः अर्थापेक्षा त्यातून ध्वनित होणारा अर्थ अधिक महत्त्वाचा असतो, हे मान्य. पंकज, नीरज ही अशीच काही इतर उदाहरणे. पार्थिव पटेलच्या नावासंबंधीही अशीच चर्चा वाचल्याचे आठवते.