• गणेशोत्सवात मोठ्या आवाजात "सुखकर्ता दुःखहर्ता" ही मराठी आरती म्हणतो.
• ज्यांना मराठी समजते त्यांच्याशी मराठीतच बोलतो. परदेशातही मराठी माणूस भेटला तर त्याच्याशी मराठीतूनच बोलतो...तो कोणत्याही भाषेत बोलला तरी.
• संक्रांतीला मुद्दाम सगळ्यांना तिळगूळ वाटून "आमच्यात असं का असतं" हे समजावून सांगतो.
• पुरणपोळीसारखे मराठी पदार्थ अमराठी लोकांना आवर्जून खायला घालतो.
• (महाराष्ट्रातल्या) कोणत्याही दुकानात किंवा इतरही कुठे सार्वजनिक ठिकाणी मी कटाक्षाने मराठीनेच सुरुवात करतो.
• मी चांगल्या मराठीतच बोलायचा प्रयत्न करतो..(म्हणजे प्राज्ञ मराठी हो!)
• तसेच हिंदी भाषिकांशी बोलताना काही विवक्षित शब्दांसाठी इंग्रजी प्रतिशब्दांचा आधार न घेता संस्कृतोत्भव मराठी शब्दांचा आधार घेतो.
• जेंव्हा जेंव्हा शक्य आहे तेंव्हा लोकांना / नातेवाईकांना / मित्रांना मराठी पुस्तके भेट देतो.
• मराठी गाण्यांच्या ध्वनीफिती विकत घेतो. मराठी नाटकांना आवर्जून जातो.
• अमराठी प्रदेशात राहणाऱ्या मराठी लहान मुलांशी मराठीतच बोलतो.
• चांगली मराठी पुस्तके विकत घेतो.
• जिथे शक्य असेल तिथे मराठीतून लिहितो, उदा. सामानाच्या याद्या इ.
• मराठी बोलताना आणि लिहीताना शुद्धलेखनाचा आग्रह धरतो.