विरभिमहाशय,
आपला अभ्यासपूर्ण लेख फारच आवडला.
त्यांचे देव अमूर्त पण सर्व विश्वांत घनदाट भरून राहिलेले होते. (घनदाट हरी भरला दिसे)
ते नित्य तरुण असून अजर अमर आहेत. ते आजही आहेत आणि ह्यापुढेही असणारे आहेत.
ते सर्वत्र आहेत. पण सर्वत्र म्हणावे तर कोठेंच नाहीत असे सू़क्ष्म व सर्वव्यापी आहेत.
तरी ते सर्व वस्तुतः एकाच परब्रह्म वस्तूचे - सगुण प्रजापति देवाचे - निरनिराळे पर्याय आहेत. म्हणून ते परब्रह्म वस्तूहून निराळे व स्वतंत्र नाहीत.

वरील सर्व वाक्ये खास आहेत. त्या काळच्या देवकल्पनांची आणि निष्ठांची चांगली ओळख करून देणारी आहेत. धन्यवाद.

या देवकल्पना पहिल्या की आजच्या जीवनातील, सामान्य सश्रद्ध (देवभोळ्या) माणसाच्या आणि अश्रद्ध, नास्तिक या दोहोंच्याही देवकल्पना अप्रगत वाटू लागतात.

'वेद बोलीला अनंत' या पुस्तकात असे फार रम्य वातावरण निर्माण केले आहे. त्याचीच आठवण झाली.

आपल्या पुढील लेखांची वाट पाहात आहे.
--लिखाळ.