मस्त कविता...मजा आली.धन्यवाद प्रभाकरजी.
काहि पुरुषवर्गाच्या कपाळांवर फारच आठ्या पडलेल्या दिसतात.चालायचेच.नुसती कल्पनाहि करवत नाहि त्यांना. प्रत्यक्ष भोगायला लागले तर काय करतील. ः)