कधी उगाचच आत्म्यावरचं शारिर आवरण गळून जातं
जणू वैशाख वणव्यात झाडाचं पान अकाली जळून जातं
किती भरभरून प्रेम घेऊन अलगद उतरतं पानांवर

छान.