अजबराव,

तुला दुपारी पुकारता मी उन्हातही
अनवाणी ते तुझे परतणे आठवते...

हा शेर सर्वांत आवडला...

चोरुन दोघे भेटत होतो जिथे-जिथे
अजूनही 'त्या जागीं' असणे आठवते...

हाही सहज आहे.

दिवसा, रात्री लपून रडणे आठवते...
ही कल्पना मात्र उर्दूत जास्त सुंदर वाटते. (मराठीत रडायला किंवा रडणे असा उल्लेख करणं जरा जास्तच दुःखद वाटलं).

- कुमार