गंमत म्हणजे दोघी मुली असून सुद्धा त्यावेळी निःशब्द शांतता असायची. इतकी की टीव्हीचा आवाज बंद होऊन वडिलांच्या आणि भावाच्या घोरण्याचे चढ-उतार ऐकू येऊ लागायचे. शेजारच्यांच्या घरातले हलके दबके आवाज, वर्तमान पत्रांच्या फडफडण्याचा आवाज, कोणाच्या तरी हॉलमधल्या सिलिंग फॅनची एकसुरी कुईकुई, खालच्या मजल्यावरच्या घरातल्या भांड्यांचा आवाज, सर्वात वरच्या मजल्यावर जाणाऱ्या "लक्ष्मी" च्या प्लॅस्टिकच्या चपलांचा एकेक पायरी घासून चढल्याचा आवाज, आणि मधूनच गॅलरीत येणाऱ्या कावळ्याची कर्कश कावकाव!

सुंदर.