Prasad, प्रभाकर, खुशी, अत्त्यानंद आणि खेडूत, प्रतिसादाबद्दल तुम्हा सर्वांचे मनापासून धन्यवाद.<BR><BR>प्रभाकर आणि अत्त्यानंद, दोन्ही लेखमाला एकदम सुरू केल्या असल्या तरी 'आवाज बंद' आणि 'मजा ऑफीसातील' यांचा परस्परांशी काहीही संबंध नाही.. दोन्हींमध्ये पहिल्या भागात माझा आवाज बंद झाला इतकाच काय तो सामाईक दुवा आहे. :D<BR><BR>खुशी, तुम्ही दिलेल्या सल्ल्याचा अजिबात राग आला नाही. मी एकत्र कुटुंबात वाढलेली असल्याने कधी एकटीने खाण्याची सवय नाही, त्यामुळे घास घशाखाली उतरत नाही एकटीने खावं लागलं तर. अशा परिस्थितीमुळे हा सगळा उपद्व्याप. आईला मी वेगळ्याने काही सांगायची गरज पडत नाही ( तरीही मी सांगत असते ! ), तिला माझा स्वभाव अगदी पूर्ण अवगत आहे त्यामुळे मी न सांगताच तिला माहिती होतं की लाडू आणि तिखट शंकरपाळे यातलं माझ्या वाट्याला खूपच कमी आलं असेल म्हणून.<BR><BR>अत्त्यानंद, तुम्ही म्हणता ते अगदी खरं आहे. १० पैकी ४-५ जणं गैरफायदा घेणारी आहेत असं म्हटलं तरी १-२ जणं तरी नक्कीच तशी नसतात असं म्हणणेबल असतात. त्यांचा शोध लागला तरी अप्रतिम आनंद होतो मला. तसा तो लागलाही आहे.. पुढचा भाग वाचून पहा. कळेलच. <BR><BR>खेडूत, तुम्हाला 'बाटली' शब्दामुळे आलेली शंका अगदी रास्त आहे. माझ्या घरी आम्ही 'बरणी' शब्द काचेच्या बरणीला तर 'बाटली' शब्द प्लॅस्टीकच्या बाटलीला वापरतो. सॉस किंवा केच-अप वगैरेची छोटी काचेची बाटली असल्यास तिला मात्र काचेची असूनदेखिल 'बाटली'च म्हणतो.&nbsp;प्रवासात लाडू मोडू नयेत म्हणून आईने मला ते प्लॅस्टीकच्या 'बाटली'त भरून दिले होते, असं मला म्हणायचं होतं.&nbsp;असो.&nbsp;म्होप दिसांनी 'लडदु' सबुद ऐकुनशान लै लै आनद जाला बगा.