वनानि दहतो वन्हे, सखा भवति मारूतः ।
स एव दीप नाशाय कृते कास्यास्ति सौहृदम् ॥

तुम्ही दिलेल्या सुभाषितात (तो वरीलप्रमाणे हवा) "क्षमा बलवानालाच शोभून दिसते" हा अर्थ कुठे आहे? दुबळ्याला मित्र नसतो हाच अभिप्रेत अर्थ आहे. क्षमेबद्दलचे मी शिकलेले सुभाषित असे होते -

क्षमा बलमशक्तानां शक्तानां भूषणं क्षमा।
क्षमा वशिकृते लोके क्षमया किं न सिध्यति ॥

अर्थ - दुबळ्यांचे क्षमा हे बळ आहे तर सशक्तांचे क्षमा हे भूषण आहे. क्षमेने सर्व काही वश करून घेता येते, ह्या जगी क्षमेने साध्य होत नाही असे काय आहे?

तरीही क्षमा ही बलवानालाच शोभते असा अर्थ ह्या सुभाषितातूनही फारसा निघत नाही. ह्यामध्ये केवळ क्षमेचा मोठेपणा सांगितलेला आहे.