तात्या, रोहिणीताई, वेलणकर, भांडारकर, नम्रताताई, श्रावणीताई, वरदाताई, स्वातीताई, सुखदाताई, राहुल, मीराताई, वैशालीताई, चित्तरंजन, जयश्री, प्रमोदकाका, हॅम्लेट, प्रसाद, भटका आणि खुशी आपल्या सगळ्यांचे लेख आवडल्याबद्दल अनेक आभार.

स्वाती,
तुमचं म्हणणं खरं आहे. युरोपात याचं लोण पसरलं आहेच पण ऑस्ट्रेलिया न्यूझीलंडला ही हा सण हल्ली मोठ्या प्रमाणावर साजरा केला जातो.

मीराताई,
मला लहान असताना मिकी माऊसच्या कॉमिक्समधून हॅलोविनबद्दल समजले होते. त्या वेळेस हा कसला विचित्र सण असे वाटले होते.

चित्तरंजन,
हे भोपळे नंतर कापून त्याचे भरीत, गोड पुऱ्या, तिखट पुऱ्या, भाजी (जी फारशी घरात खपत नाही) असे पदार्थ होतात. तरीही २/३ भोपळा शिल्लक राहतोच. मग 'भोपळा हवा का हो तुम्हाला?' असं मित्र मैत्रिणी, शेजारी पाजारी विचारायचं आणि 'वा! विविध पाककृती काय मस्त लागतात.' असं म्हणून पाककृतींसह भोपळा गळी उतरवायचा.

अत्त्यानंद,
हा सण भारतातील लोकांसाठी तसा नवा आहे खरा; पण व्हॅलेंटाइन सारखा तो ही एके दिवशी साजरा होऊ लागायचा. माझ्या अनुदिनीला भेट दिल्याबद्दल आभार तिथे आपण विचारलेल्या प्रश्नांची उत्तरे आपल्याला व्य. नि. तून कळवते.

भटका,
प्रत्येक संस्कृतीत तुम्हाला असे साम्य आढळेलच. नोहा व मनू प्रमाणेच माया संस्कृतीतही अशीच कथा आढळते. यावर वेगळी चर्चा सुरू करता येईलच.

भयोत्सवाचे पुढे दोन भाग करते आहे. अमेरिकेतील भयोत्सव दुसऱ्या भागात घालून फ्रायडे द १३थ च्या निमित्ताने येणारी भयकथा भारतीय वेळेप्रमाणे १३ तारखेला तिसऱ्या भागात टाकते आहे.

निवेदन: भयकथांचा आपला असा वाचक वर्ग असतो. अशा कथा प्रत्येकालाच रुचतील असे सांगता येत नाही. या कथांची एखाद्याला घृणा व भीती वाटणेही स्वाभाविक आहे, हे लक्षात घेऊनच पुढील भागातील कथा वाचावी. धन्यवाद.