माझ्या एका मित्राने मला मेल केलेली ही एक कविता, मन पेटून जाते.

भारतीय संसदेवर हल्ला करुनही हिरो ठरु पाहणारया अफ़जलला आणि त्याला पोसणारया वृत्तीला शतशः प्रणाम
हीच लायकी आमची
धर पुन्हा वेठीस आम्हा
हीच पायरी आमची
जा पुन्हा तुडवुन आम्हा
शिवा एकदा जन्मला होता
अफ़जल त्यानेच फ़ाडला होता
नकोस घाबरु गडया तु
आमचा तो इतिहास होता
ठेव लिहुन अनुभव तुझे
नक्की त्यांनाही भाव येईल
न जाणो उद्याचा इतिहास
हिरव्या शाईने लिहिला जाईल
शरीराने जरी मेलास तु
नको गाळुस पाय तु
देशद्रोह केलास तु
आता शहीद ठरशील तु
गल्लीबोळात भाउबंद तुझे
आमचे हात बांधलेले
नेते साले कुत्रे आमचे
तुझ्यातर्फ़े भुंकणारे
टळेल रे फ़ाशी तुझी,
मग तुला कैदेत ठेवतील
मरतील आमचे बांधव उपाशी
तुला पोटभर खायला घालतील
तुला सोडवायला तुझे लोक
विमानाचे अपहरण करतील
म्हणुनच म्हणतो...........
उठ अफ़जला, पुन्हा घाल घाव तु
धाव संसदी असाच एक बॉम्ब फ़ोड तु
रक्त थंड आमुचे पुन्हा खुशाल ढोस तु
वस्त्र मायभुमीचे, पुन्हा खुशाल फ़ेड तु