पेन्ग्विन पक्ष्यांची उत्क्रांती होत असताना पृथ्वीवरील सर्व खंडे जवळ जवळ होती.  त्यानंतर दक्षिण अमेरिका, ऑस्ट्रेलिया, आफ्रिका हे वेगवेगळे झाले.  तोपर्यंत पेन्ग्विन हे समुद्रात पोहत आणि जमिनीवर फक्त अंडी घालण्यासाठी येत.  त्यांना उडता येणे बंद झाले होते.  त्यामुळे ते फक्त दक्षिण गोलार्धातच राहिले गेले.  देवमाशांप्रमाणे त्यांना लांब पल्ल्याचे स्थलांतर करणे शक्य नव्हते. 

अशारितीने ते समुद्र किनाऱ्याजवळ राहू शकले.  ते पक्षी विषुववृत्तीय गरम हवामानापासून ते दक्षिण धृवीय थंड हवामानापर्यंत वेगवेगळ्या हवामानात तोंड देऊ शकतात.  बहुतेक पेन्ग्विन्स ४५ ते ६० द. अक्षांकामध्ये राहतात.  फक्त थोडेच विषुववृत्ताजवळील गरम हवामानात राहतात.

उत्तर गोलार्धात पेन्ग्विनच्या जाती जवळचे उडणारे पक्षी आहेत.  पफिन,  auk वगैरे.  न उडणारा Great Auk हा उत्तर गोलार्धातला पेन्ग्विनच.  तो थंड प्रदेशात राहायचा.  त्यांस पेन्ग्विनप्रमाणेच उडता येत नसल्याने धृवीय जांबुवंतांनी (पोलर बेअर्स) त्यास उत्तरेकडून हुसकावले.  पुढे मानव आणि इतर पारधी श्वापदांच्या (प्रिडेटर्स) माऱ्याने तो आता नामशेष झाला आहे.

पेन्ग्विन्स दक्षिणेत मर्यादित राहण्याचे मुख्य कारण म्हणजे त्यांना उडता येत नाही हे होय.  शिवाय त्यॉहे मुख्य खाद्य समुद्रातले जलचर असल्याने समुद्र किनाऱ्याजवळच्या भूखंडात किंवा बेटांवरच त्यांची वसती असते.

यावर खूप माहिती देता येईल, पण सध्या एव्हढीच पुरे.

कलोअ,
सुभाष