सुंदर कविता!!

रंग वेदनांस देत राहतो नवे नवे
शेवटी मनात मी सुखेच सर्व रेखतो

मानले ललाटरेष खोडता न येतसे
चौकटी हव्या तशाच पत्रिकेत मांडतो

विशेष आवडले.
आनिरुद्ध.