अनु... तुझ्या लेखनकौशल्याला खरंच साष्टांग दंडवत!

जबरदस्त लिहिलं आहे!

काल रात्रीचा माझा ताजा अनुभव असल्याने तर हा लेख मनापासून आवडला...

प्रदर्शनाला (डेमो) जेमतेम एक तास उरलेला होता आणि पल्याडहून आमचं गिऱ्हाईक सटासट ढेकणं (बग्ज) पाठवत होतं.... ऐनवेळेस अशी अचानक कोसळणारी संकटं पाहून इकडे माझ्या छातीत धस्स होत होतं (हे कुठून आलं! आत्ताच कसं दिसलं?..... इ. ).  नेमकं अशावेळेस काही सुचेनासं होतं. त्यात संगणकावर अनेक खिडक्या उघड्या असल्याने तो अती संथ झालेला...

शेवटी कसंबसं ठाकून-ठोकून प्रकल्प सुरळीत केला आणि घोडं गंगेत न्हालं!