घराच्या आत मी पाऊल टाकलेय,
अंधाराचा उंबरठा दरवाजे तोडून
उदयास्ताच्या क्षितिजावर पसरलाय...
मी उन्मत्त नजरेत सूर्याच्या गर्भातले
सत्य शोधून आणलेय,
आणि तरीही तुझे आध्यात्मिक डोळे
जहाल कटाक्ष फेकतायत
माझ्या कोरड्या नास्तिकपणावर!!

मनोगतावर तुमचे स्वागत. कविता छान!! शेवट विशेष आवडला. उदयास्ताच्या क्षितिजावर काय पसरले आहे ते कळले नाही? एखादी ओळ राहिली आहे काय?

काही सुचवण्या

Enter की मुळे नवा परिच्छेद पडतो. ह्याचा उपयोग नवे कडवे करताना करावा.
Shift-Enter असे करण्याने नवी ओळ सुरू होते, ह्याचा उपयोग दर नव्या ओळी साठी करावा.
शुद्धिचिकित्सकाचा वापर करावयाचा असल्यास मजकूर लिहून झाल्यावर वर टिचकी द्या आणि मजकूर तपासून घ्या.