परत परत वाचावीशी वाटते! सोप्पे शब्द, मनाला आपलेसे वाटतात.
"गारवा हवेतलारसिक होऊ लागलासाजणा अशा क्षणीतू हवा, तू हवा
नभ हलके उतरतीकानी हळूच कुजबुजतीहात हाती गुंफ़िण्यातू हवा, तू हवा"
मस्त आहे ! कवितेत एक चैतन्य आहे..