लेख अप्रतिम आहे, शैली तर सुरेखच.

मला स्वतःला पिंपळ आवडतो. पाने सुकवून जाळी करून चित्रे काढायलाही. आमच्या इमारतीसमोर असाच एक डेरेदार पिंपळ आहे, पारासकट त्याची आठवण झाली.

परंतु,

पिंपळ जवळ असलेल्या इमारतीत जागा घेऊ नये असे आपल्या आईंचे म्हणणे तितकेसे चुकीचे नाही. पिंपळाचे बी हवेत उडून ते जेथे पडते तेथे रुजते. आज इमारत कदाचित नवी असेल परंतु आणखी काही वर्षांनी तिच्या अवतीभवती, भेगांत सर्वत्र पिंपळाची रोपटी दिसतील हा स्वानुभव आहे. ही रोपटी बळकट असतात व फोफावत जातात, भेगा मोठ्या करतात पर्यायाने इमारत कमकुवत करतात, तिची निगा अधिक राखावी लागते आणि आपले कष्ट वाढतात.

आम्हाला आलेला वाईट अनुभव म्हणजे एका पिंपळाच्या रोपट्याने असाच तग धरून आमच्या आणि आमच्या डोक्यावरच्या कुटुंबाच्या भिंतीत आपला संचार विस्तारला. कालांतराने त्यांच्या न्हाणीघरात प्रवेश केला आणि तेथील पाणी आमच्या घरात ठिबकू लागले. शेवटी त्यांचे न्हाणीघर खोदून पिंपळाची मूळे काढावी लागली. आताही दरवर्षी किंवा एक वर्षाआड ऍसिड टाकून या इमारतीच्या कोणत्याही भिंतीवर वाढणाऱ्या पिंपळाच्या रोपट्यांचा नायनाट करावा लागतो.