"नांव सोनूबाई, हाथी कथलेचा वाळा !"<br />जळगांव जिल्ह्यातली व शहरातली पाण्याची परिस्थिती आठवली.....<br />मुंबईत संडासच्या फ्लशलाही आम्ही पिण्याचे पाणी वापरतो !<br />करणार काय ??? सरकार नियम व कायदे बनवतच नाही व एकदा पाण्याचा अपव्यय करण्याची वृत्ती अंगवळणी पडली की "कथा छान आहे" बोलून मोकळे होता येते.....<br />काही प्रयत्न स्वतःच करायचे असतात-<br />मुंबईकरांसाठी माझी सुचना-<br />१.&nbsp;शॉवर (तुषार स्नान) वगळावे.<br />२ लघवीला गेल्यावर संडासात पाणी&nbsp;फ्लशने न सोडता टमलर ने सोडावे. <br />३. शक्य असल्यास कार वॉशींग रोज करणे टाळावे. <br />४. संडास, बगीचा व साफसफाईच्या कामांसाठी शक्यतो बोअरवेल चे पाणी वापरावे. <br />५. सांडपाणी समुद्रात न मिसळता - भुगर्भातला पाण्याचा साठा वाढवणे. <br />ह्याने काय होईल-<br />पिण्याच्या पाण्याची बचत !&nbsp;-<br />जसा पैसा पैशाला खेचतो तसेच पाणी पाण्याला खेचते ! <br />पाणी अडवा... पाणी जिरवा... म्हणजे पाण्याचा साठा वाढेल !!<br />पुढचे (तिसरे) महायुद्ध जे पाण्यावरून घडणार आहे ते टाळता येईल !!!<br />गच्चीवर पडणारे पावसाचे पाणी जमीनीत जिरवण्यासाठी फक्त ४०/५० हजारांचा खर्च येतो व ते जन्म भर पुरेल इतके असते. <br />पाणी हे जीवन आहे -<br />भारतीय संस्कृती पाण्या (आचमनापासून) पासून सुरू होते व (मेल्यावर) पाणी सोडण्यापर्यंत संपते&nbsp;ह्यातच पाण्याचे महत्त्व लक्षांत घ्या <br />ह्या कथे कडे फक्त कथा म्हणून बघू नका- पाण्याचे महत्त्व किती आहे त्या दृष्टीकोनातून परत वाचा !<br />धन्यवाद !&nbsp;