मूळ संस्कृत शब्द भांगार - म्हणजे अर्थात सोनेच.
एका कन्नड चित्रपटाचे नावही आठवले  "बदुकु बंगारायितु" (आयुष्याचे सोने झाले). बंगारुबाबु असे नावसुद्धा असते.