वाचताना एक गमतीदार आठवण जागी झाली. मराठीच्या पुस्तकात दिवाकरांची "बाळ, या नारळाला धक्का नको लावूस बरे" ही नाट्यछटा अभ्यासायला होती. त्यापुढेच दहा-वीस पानांनंतर चि. वि. जोश्यांचा एक "धडा" होता. आम्ही मुले, ती मधली पाने आत गुंडाळून, चिविंचे चित्र आणि नाट्यछटेच्या मथळ्यातली सूचना हे एकत्र आणून फिदीफिदी हसत असू.