शेवटच्या टिपेवरून उलगडा झाला... नाहितर वाचताना मी सतत विचार करत होते की शेखरच्या नाटकातल्या सारखीच परिस्थिती आहे ना अगदी...

मस्त.. एक अनुभव.. छान!