वा मिलिंदराव,

सुरेख ग़ज़ल!

समजून रावणाला घ्या, असुरजात होता
वरदानदोष थोडा परमेश्वरात होता

खरे आहे. घ्या च्या आधी यती आल्याने पहिल्या वाचनात अडखळलो.

जे पुण्य जोडले मी त्याच्याच जर कृपेने
पतनात काय माझ्या त्याचा न हात होता ?

छान प्रश्न.

वाजे न एकहाती टाळी जगी कधीही
नारीत दोष थोडा, थोडा नरात होता

खरे आहे.

साशंक ऐकले मी आदेश प्रेषिताचे
हेतू खरा तयाचा अवगुंठनात आहे

हं.

युद्धास अंत नसतो, इतिहास साक्ष आहे
पुढल्या समरबिजाचा अंकुर तहात होता

वा. जीवनजिज्ञासा ह्यांचा बदलही आवडला.

दिसतात खुरटलेली येथे अनेक रोपं
वडसावलीत कोणी, कोणी उन्हात होता

छान.

कविवर्य गोडघाटे ह्यांची जशी खास स्वतःची शब्दयोजना आहे तशी आपलीही असुरजात, वरदानदोष, वडसावली, समरबीज ही शब्दयोजना ज़ाणवली.

आपला
प्रवासी