आपल्याला पाहिजे तसे वागता न येणे ह्यात भित्रेपणाचाही भाग आहे. रुढींविरुद्ध जायची मानसिक व वैचारिक बैठक असेल तरच माणूस स्वच्छंदीपणे वागू शकतो. 'लोक काय म्हणतील' या विचाराची भीति वाटेनाशी झाली तर मोठ्या पदावरचा माणूसही स्वतःला हवे तसे जगू शकतो. अर्थात समाजाचे कांही नियम पाळावेच लागतात, उदाहरणार्थ, दुसऱ्याला त्रास होईल असे वागून चालणार नाही.  वपुंच्या एका कथेत असेच पात्र रंगवले आहे. स्वतःच्या ऑफिसच्याच गच्चीवर रीतसर कॅज्युअल टाकून   मनसोक्त पतंग उडवण्याचे समाधान त्यातले पात्र कसलीही लाज न बाळगता मिळवते.

पण समज येणे म्हणजे नेमके हेच नव्हे. त्यात विचारीपणाचाही भाग आहे. हल्लीच्या जगांत तर 'समज येणे' याचा अर्थ, स्वतःचा फायदा - नुकसान कळणे, संधीचा जास्तीतजास्त लाभ मिळवणे, दूरदर्शी विचार करता येणे, स्त्री-पुरुष संबंधातल्या जबाबदाऱ्या व खाचाखोचा कळणे हाच प्रामुख्याने आहे. पण त्यात सामाजिक जबाबदारीचे भान असणे, दुसऱ्यांना आनंद देणे, वेळप्रसंगी त्याग करणे, दुसऱ्यांना निरपेक्षपणाने मदत करणे या गोष्टींचा अंतर्भाव केला तर ' Art of Living' चे क्लास लावावे लागणार नाहीत.