लेखापेक्षा प्रतिक्रिया वाचायला जास्त वेळ लागला. त्यानंतर पुन्हा लेख वाचला.

दिवसरात्रीची तमा न बाळगता सतत हसतमुख राहून काम करणाऱ्या विमान कर्मचाऱ्यांचे मला नेहमीच कौतुक वाटते. त्यांच्याबद्दल कौतुकाचा लेख लिहिला आहे तो वाचून छान वाटले. माझ्यामते भाषा, उपमा, अभिव्यक्ती या बाबतीत मी लेखाला ८/१० गुण देईन. (शुद्धलेखनाच्या थोड्या चुका!) काही ठिकाणी कौतुक जरा जास्तच होते आहे असे वाटून आणखी अर्धा वगैरे गुण कमी करेन. पण बाकी लेख व्यवस्थित जमला आहे.

आता इतर प्रतिक्रिया. (बाकी वाद नसता तर केवळ पहिली ओळ व्यनिने पाठवली असती.)

प्रथमवाचनात खटकलेले शब्द बाहुल्या, लडिवाळ. व एअरइंडियाच्या कर्मचाऱ्यांचे अकौतुक.

दुसऱ्यांदा वाचून असा विचार केला: माझ्या कार्यालयात मला भेटायला आलेल्या कोणी ग्राहकाने म्हटले की मृदुला हसतमुखाने सगळी उत्तरे देते, न थकता काम करते, तिच्याशी बोलून प्रसन्न वाटते तर मला बरे वाटेल. पण जर कोणी (स्त्री वा पुरूष) लडिवाळ, बाहुली वगैरे म्हटले तर वैताग येईल. तरी मी अभियांत्रिकी विभागात काम करते ही वेगळी गोष्ट आहेच. कामच लोकांशी बोलायचे असते तर? तरीही बाहुली म्हटल्यावर राग आला असता असे वाटते.

सुहासिनी यांचा मुद्दा असा होता (असे मला वाटते) की कौतुकासाठी अशी विशेषणे तुम्ही तुमच्या स्त्रीसहकाऱ्यांना वापरू नका म्हणजे झाले. म्हणजेच काय तर 'गोड' विशेषणे कामाच्या संदर्भाने भेटणाऱ्या व्यक्तींबाबत (स्त्री वा पुरूष) वापरणे योग्य होणार नाही. हा मुद्दा मलाही पटला.

दुसरे म्हणजे मला असा प्रश्न पडला की कौतुक फक्त स्त्री कर्मचाऱ्यांचेच का? विमानातील पुरूष यजमान, सेवक, कर्मचारी तितकेच कार्यतत्पर, प्रसन्न व्यक्तिमत्त्वाचे असतात अमवा.