लेखावर मत देण्याचा विचार होता पण इथला कुरुक्षेत्राचा शिन बघून तो बदलला. आम्हाला वाद-विवाद करणे जमत नाही याचा (पुन्हा एकदा) प्रत्यय आला. तानाजीची घोरपड जशी सिंहगडाला घट्ट चिकटून होती तसेच आम्ही आमच्या मताला ठामपणे चिकटून असतो. सुदैवाने (किंवा बहुधा दुर्दैवाने) मनुष्यप्राण्याला विचार करता येतो. विचार असले की मतभिन्नता येते. दोन सिंहामध्ये हरणाचे मास चविष्ट की झेब्र्याचे यावरून वाद झाल्याचे ऐकिवात नाही. वादविवादामध्ये दुसऱ्याचा मान राखून, वैयक्तिक पातळीवर न जाता सौम्य शब्दात चर्चा होऊ शकते अशा खुळचट कल्पनांवर आमचा विश्वास नाही. मोहम्मद अली ज्याप्रमाणे आपल्या प्रतिस्पर्ध्याला दे दणादण बुकलून काढत असे, त्याचप्रमाणे अतिरंजित शब्द वापरून, आमच्या मताच्या विरुद्ध जाणाऱ्याला आम्ही नेस्तनाबूत करतो.

इंग्रजीमध्ये वादविवाद करताना एक सुंदर वाक्य वापरतात. "आय बेग टू डिफर." तुमच्या मताविषयी मला पूर्ण आदर आहे, पण माझे मत भिन्न आहे. माफ करा पण यावर आपले एकमत होणे शक्य नाही, अशा काहीशा अर्थाचे वाक्य. मराठीत असे वाक्य नाही आणि पुढेही होणे नाही. अशी पुळचट वाक्ये वापरणे आमच्या मराठी बाण्यात बसत नाही. त्यापेक्षा आम्हाला टचटचीत, रासवट, टंच असे शब्द असलेली वाक्ये द्या. आफ्टर ऑल, वी आर महाराष्ट्रीयन्स, यू नो.

हॅम्लेट