कोरड्या नभातुन| सूर्य वरुन|
ओकतो आग भवताली||
हा तप्त वात| फिरतो उन्हात|
उडवीत धूळ वरखाली ||

करपली जुई| सुकली जाई,
ती गलितगात्र झालेली||
टाकले अंग| उतरला रंग|
ही विकल वेल सुकलेली||

वणवणे वनी| व्याकुळ हरिणी|
मृगजळास शोधित जाई||
भासते जरी| ते जवळ तरी|
भुलवीत दूर तिज नेई||

हा गज तृषार्त| शोधात व्यर्थ|
पाण्याच्या चालत राही||
घेइना झेप| वनराज गप्प|
बलहीन जळाविण होई||

सळसळत नाग| शमविण्या आग|
 बघ मोरपिसाऱ्याखाली||
दुमडला फणा| मोडला कणा|
त्या निळ्या सावलीखाली||

शत्रुत्व सरे| तो गर्व हरे|
 ऋतु ग्रीष्म करी अगतीक||
या दाहि दिशा| होऊन पिशा|
मागती जळाची भीक||

वा! सुंदर कविता... बऱ्याच दिवसांनी ह्या वृत्तातली कविता वाचली. उभ्या जागांच्या ठिकाणी थांबे घेऊन वाचताना औरच मजा येते आहे. धन्यवाद.