दरवर्षी नव्या पुस्तकांना घातलेल्या कव्हरसारखं
या पावसातही तुझ्या आठवणींना
लपेटून घेतलं मी कवितेत.
हळूच दुडले काही दिवस
एकमेकांसोबतचे
शाकारली स्वप्नांची कौलं
नि पडलो जरासा वाचत मजेत
नव्या छपराखाली त्याची वाट बघत
चवदार शब्दांचे घुटके घेत
पण वाचता वाचता डोळा लागताच
हा कोसळून गेला धबाधबा
माझी फिरकी घेत.
जाग येऊन बेघर झालो पुन्हा
नि फुटक्या कौलांचा तो ढीग
घेतला पुन्हा कवेत.
आता
आधी कौलं घालू की वाचन संपवू
इतकाच प्रश्न आहे.
पुन्हा बेघर व्हायची भीती वाटते ना!
