घालता येईल का धप्पा संकटांना?

कविता

एक घास चिऊचा एक घास काऊचा;

म्हणताना पोटोबा केलेला;

आपल्या पाठीमागे धावताना;

आईचा सराव झालेला.

ऍडमीट किडा किसका घर म्हणत;

लोखंडाला हात लावलेला;

अन् ठिकाण शिवण्यासाठी;

जीवाचा करार मोडलेला.

टिपीटिपीटॉपचा तर रंगच न्यारा;

प्रत्येकवेळी वेगळा भासणारा;

व्हॉट कलर यू आर? म्हणत;

रंगाच्या दुनियेत सोडणारा.

कोलू का? म्हणत खेळलो होतो;

विटीदांडूचा लाडका खेळ;

पाच पावलं; दहा विट्या अन् हजार तांदळाचे दाणे;

यांचा बसायचांच नाही कधी गदीशी मेळ.

आबाधोबी अन् लगोरीचीही तीच गंमत;

चेंडू मारून वचपा काढायचा;

वर तुम्हीच चिडतायं म्हणून;

खेळाचा बेरंग करायचा.

आता ही आपण खेळतोच हे खेळ;

रोजच आपल्या जगण्याशी;

ऍडमीट किडा असतो आपल्या स्वप्नांचा;

पण रंग नसतो त्याला आपल्या मनातला.

विटीदांडूतली विटी म्हणून ;