आज का कोणास ठाऊक,

तू बदललायस असं वाटतंय;

तरी तुझं हरणं माझ्या;

मनात उगाच सलतंय.

आठवतं राहतं मला नेहमी;

तुझं उगाचच रस्ता बदलणं;

सारं विसरायचं ठरवलं;

तरी तिथूनच पुन्हा सुरवात होणं.

तू चिरडतंच राहिलास पुन्हा पुन्हा;

माझा तुझ्यावर असलेला विश्वास;

तू असा नाहीसच म्हणत मी;

बांधत राहिले मनाला सुखावणारे कयास.

खरंतर मला माहीत होतं;

मी स्वप्नांसाठी रात्र थांबवली होती;

तू परत येणारयस म्हणून;

मी वाट अडवून ठेवली होती.

तसं बघायला गेलं तर;

मी जिंकलेच होते की रे;

पण विश्वास हरवलेल्या माझ्या डोळ्यात ;

तुझी ओळखही वेडी  हरवत गेली रे.

तू डोळ्यांनी सांगायचास;

नव्याने सुरुवात करू आपण;

तुझे माझे दोघांचे राहिलेले क्षण; 

पुन्हा नव्याने सुरुवात करू.

राहिलेल्या क्षणांचा सोक्षमोक्ष लागला;

माझं गेलेल्या क्षणांच गणित मांडणं;

अन् माझंनाईलाजाने का होईना;

तुला पूर्वीप्रमाणे सामोरं जाणं.