वाळल्या भेगाळलेल्या जखमांच्या खपल्या

फिरूनी एकदा लसलस ओल्या

सैरभैर पापण्यांच्या झऱ्यावर

थरथरतात नकारांच्या फुल्या

ओळखून घे, समजून घे

सांजेचे कोवळे ऊन नाही ग तुझे

जडलेल्या जीवाला समजावं

दगड होऊन पड म्हणावं

दगडांना रूजणं माहीत नाही

प्रेमाचे धुमारे त्यांना फुटत नाहीत

ऊरी फुटले तरी असतात मुकाट

कुणी ठोकरलेच तर दुसरी वाट