ही कविता आजीने, सध्या परदेशात असलेल्या आपल्या नातवासाठी लिहीली आहे...
(" आज प्रितीला पंख लाभले रे ..." या चालीवर)
.
आज मना या पंख लाभले
स्मृति पाख्ररु तुजकडे, झेप घेई रे ॥
.
गोजिरवाणे रुप तुझे रे,
मिस्किल परि ते लोभसवाणे
मूर्ती साजिरी तुझी मना मोहवी रे
स्मृति पाख्ररु तुजकडे, झेप घेई रे ॥
.
कधी चकविसी, कधी ठकविसी
कधी हट्ट तो, कधी गुजगोष्टी
आठवाने या कंठ दाटतो रे
स्मृति पाख्ररु तुजकडे, झेप घेई रे ॥
.
कानी घुमती ते, बोल बोबडे
ओढ मनाला भेटीची जडे
दृष्ट आज मी येथुनी काढते रे
स्मृति पाख्ररु तुजकडे, झेप घेई रे ॥
.
नाते असे हे, मऊ सायीचे
मृदु ममतेचे, नि निखळ प्रितीचे
विश्व आज यापुढती ठेंगणे रे
स्मृति पाख्ररु तुजकडे, झेप घेई रे ॥
.
उंच मनोरे, नव्या युगाचे
शिखर गाठ तू, उत्तुंग यशाचे
स्वप्न सार्थ कर तू , हे तुझ्या आजीचे
स्मृति पाख्ररु तुजकडे, झेप घेई रे ॥
.
- माधवी